Jullie willen misschien wel een beetje meer zon. Van mij hoeft dat even niet zo, als het maar droog is.
Sinds 2 weken ben ik ontzettend verkouden en blaf ik als een zeehond.
Gisteren besloot ik toch maar eens een bezoekje te brengen aan de dokter. Ik heb een voorhoofdsholteontsteking.
Om dit aan te pakken kreeg ik een "leuke" antibiotica voorgeschreven.
Maar dankzij deze medicijnen mag ik niet in de (felle) zon.
Dus dat zonnetje mag nog enkele dagen heel zachtjes schijnen, wat mij betreft.
Vorige week had iemand een bak vol met kikkerdril mee genomen voor de peuterspeelzaal.
"Dat waren allemaal kleine bolletjes. En dat was heeeeel vies", vertelde Bente 's avonds aan tafel.
Paulien begreep meteen waar het over ging. "Ohw, je bedoelt kikkerdril".
Donderdag was het kikkerdril inmiddels ontwikkelt tot kikkervisjes. Die vonden, dankzij de juf, hun weg in de vijver nabij de peuterspeelzaal.
Vanavond bleek "onze" pad dan toch zijn vertrouwde stekkie gevonden te hebben.
Of mama er even een foto van ging maken, voor in het plakboek.
Jawel hoor. Doen we.
En dan ook meteen op de log. Want alles moet op de weblog als het aan Paulien ligt.
Vrijdag gingen we dus op huizenjacht in de Achterhoek.
Het allereerste huis viel al meteen af. Het was compleet uitgeleefd. Op de prachtige (kuch) lichtbruine badkamer stonden een okergeel toilet en bad. Heeeel erg.
Het tweede huis had een onzettend ruime woonkamer. De slaapkamers waren ook mooi ruim. Maar er moet een nieuwe keuken in, en de badkamer moet worden opgeknapt. Verder moet dit huis van onder tot boven opnieuw in 't behang gestoken worden en alles geverfd. En de vloerbeddekking moet overal vervangen worden voor laminaat of zuks wat.
Het laatste huis was in principe zo te betrekken. Op een lekkende toiletpot en een dakraam dat niet open wil na. Verder was het goed onderhouden. De woonkamer was helaas niet supergroot maar de badkamer is een balzaal in vergelijking met onze badkamer van nu. Het uitzicht was ook okay, ruim zicht op de sportvelden.
Een slaapkamer was roze geverfd. De meiden maken nu al ruzie wie deze kamer krijgt 
Wij kunnen ons dus beraden of we voor dit huis gaan of toch verder kijken.
Binnenkort maar eens een taxatie laten doen van ons huis. Dan zijn we al weer een ronde verder qua bestedingspatroon voor het nieuwe huis.
Ooit maakte ik een paar foto's van Paulien die voor Roodkapje speelde. Bovenstaand plaatje werd niet getoond maar toch bewaard.
Waarom eigenlijk?
Vermoedelijk omdat de foto op een zeer aparte manier mislukt is. Ook een kunst.
Heb je ook zo'n leuke mislukte foto?
Doe er dan iets mee! Stuur hem in bij mislukte foto punt en el
(Nee, deze Roodkapje heb ik niet ingestuurd aangezien ik hem niet meer op groter formaat heb.)
Vanochtend moest (nadrukelijk verzoek van Bente) ik mee naar het paasontbijt.
Het was gezellig en lekker. Bente liet zich de beschuitjes met chocopasta en hagelslag goed smaken.
Maar het aller, allerleukste was het snijden met een mes. Wat een normaal mens niet voor elkaar krijgt lukte Bente wel.
Beschuit in stukjes snijden zonder dat hij van te voren al in stukjes brak.
Balen, balen, balen.
De afspraak voor maandag heb ik afgezegd. Ik heb nog steeds koorts, koppijn, ben snotverkouden, blaf als een zeehond. En heb absoluut geen trek in eten.
Die operatie zie ik dus niet zitten. Dat doe ik liever met meer energie in mijn lijf. De mevrouw bij de afsprakenbalie vond dat ik daar groot gelijk in had.
Verder had ik voor morgen nog een leuke paasmarkt in de planning maar die kan ik natuurlijk ook op mijn buik schrijven. Balen.
Nu hep elk nadeel zijn voordeel zoals jullie weten. Ik kan woensdag in ieder geval zelf met Bente naar het paasontbijt. En die huizentocht in de Achterhoek kan ook zonder problemen verlopen.
Nee, Bente niet meer. Die kreeg aan het eind van de avond al weer praatjes en knapte zienderogen op.
Gisteren had ik ook knallende hoofdpijn. Ik dacht dat het hoofdzakelijk kwam door Bente's ongeluk en de vele wasmachines die ik daardoor moest draaien.
'Avonds stapte ik met Bente onder de douche en ik vond het water lauw. Toen Bente klaar was bleef ik nog even staan. "Het water wordt helemaal niet warm", alarmeerde ik Maarten. Die voelde en verklaarde bij bijna voor gek want het was wel degelijk warm. "Dan doe je hem nog iets warmer". "Dat gaat niet, hij kan niet warmer", klappertande ik.
Toen had het natuurlijk al duidelijk moeten zijn. Mede omdat alle paracetamollen hun werk ook niet deden. Vanochtend drong het in ieder geval tot me door. Koppijn, misselijk, 39 graden koorts. Kortom Kwebbel is ziek.
En dat komt natuurlijk slecht uit aangezien ik maandag naar het ziekenhuis moet.
Eigenlijk had ik morgen ook met Paulien voor controle naar de KNO-arts gemoeten. Maar de assistente belde net af; hij is namelijk ook ziek.
Het was me het dagje wel vandaag, zeg Pfft.
Paulien was vrij en die besloot te gaan spelen op het plein samen met Bente. Voor mij een mooie gelegenheid om de achterdeuren te schilderen. Het was immers ook mooi weer.
Opeens hoorde ik een straat verder op piepende remmen. Daarna doodse stilte. "Dat is goed gegaan", dacht ik nog. Niet veel later kwam Paulien mij ophalen. Ik holde achter haar aan en vond Bente in de stabiele zijligging op straat. Een stukje verderop lag haar fietsje vlak voor een busje.
Er stonden veel mensen om haar heen die meteen begonnen te "drammen" dat ik vooral NIET in paniek moest raken. Ik was niet in paniek, hoogstens ontzettend geschrokken.
Bente was van de stoep afgefietst en gevallen. Op dat moment was het busje komen aanrijden en die moest dus vol in de remmen.
De ambulance was ondertussen ook al gebeld, maar die kon ik gelukkig afzeggen. Het viel 100% mee met de "schade".
Van een oude man met een verrot gebit kreeg Bente nog twee euro in haar handjes gedrukt.
Thuis ging ze vrijwel meteen naar bed en heeft ze diverse malen gespuugd.
Bente heeft dus (weer) een hersenschudding en moet het voorlopig maar even kalm aan doen.
