Morgen is het 1 april en dan mag je allerlei grapjes uithalen.
Dat leek de dames wel wat. Dus het scheetkussen van Paulien ligt al klaar.
Vanmiddag hadden ook andere kinderen grapjes bedacht. "Mam, J. en J. gaan de klok in de pauze de klok 10 minuten vooruit zetten, en dan zijn we lekker 10 minuten eerder vrij", sprak Paulien met een grote grijns op haar gezicht.
"Ja, hah maar dan moet je dus ook 10 minuten eerder weer naar school toe", waarschuwde ik haar.
Daar trapte ze echter niet in. "Nee hoor, morgen is het woensdag en dan zijn we 's middags vrij!". Ze is dus dus goed voorbereidt op allerlei 1 april ongein.
Ik ben benieuwd of haar juf er wel intrapt morgen.
Mijn schoonmoeder had nog een pannenkoekbakgebeuren van Maarten te goed.
En wat doe je als de pannenkoekeneter niet naar jou kan komen?
Precies dan ga je als pannenkoekenbakker naar de eter toe. Heb je zelf het gestink ook niet in huis
Aldus geschiedde vandaag. Zo als jullie zien had Maarten er ook een leuk hulpje bij.
Helaas is de foto niet optimaal
Het is lente. Niet dat daar veel van te merken is want het was hondeweeer vandaag.
Toen ik bij de kapper vandaag kwam besloot ik richting dierenarts te fietsen. Ik was toch al halverwege en Stumpy's brokken en medicijnen zijn bijna op.
De heenweg was het droog. Maar de terugweg... Hoezo lente?
Ik kwam midden in een regenbui terecht die overging in een hagelbui. Auw! De wind en hagel sneed langs mijn gezicht. Als een verzopen kat kwam ik thuis.
Stumpy,die krijgt voor straf deze week geen zakgeld. Had hij zelf de handel maar op moeten halen.
Misschien begint de lente pas echt als de zomertijd ingaat.
Aangezien het weer niet echt aangenaam was vandaag besloot ik om iets aangenaams te gaan doen.
Van buitenspelen zou immers weinig terecht komen. Een cake bakken leek mij een leuk idee.
Daar zei Bente geen nee tegen. (Paulien denk ik ook niet maar die was naar het zwembad met een vriendinnetje).
Toen de cake goed afgekoeld was hebben we allemaal een stukje geproefd. Hij smaakt voortreffelijk. Ik denk dan ook dat de dames het geen probleem vinden om morgen een stukje cake mee te krijgen naar school.
Bente vindt oom T. een mooie grappenmaker. Iedere keer als we bij hem op visite zijn maakt hij dezelfde opmerking. "Ah, daar is het meisje van K2".
Waarop Bente keer op keer uitlegt dat haar favoriete groep K3 heet. "Neehee, het is K3. Oh wat dom".
Maar helaas voor oom T. De grap komt nu tot een bitter end
K3 is vanaf nu echt K2 want de blonde zangeres stapt uit de groep.
Paulien vindt het wel zielig voor Bente maar die deert het (nog) niet.
Wat is er mooier dan 'n stukje fietsen als de zon schijnt
Alle stralen voelen voordat 'ie weer een nacht verdwijnt
~Skik~
Bente wil al weken lang op haar fiets naar school. Helaas vond haar moeder de fiets niet goed genoeg. Een krot, noemde ze het zelfs!
Vandaag gaf een fietsenmaker in Dinxperlo fikse kortingen op nieuwe fietsen. Voor tweedehands fietsen gold een korting van 20%.
Na een beetje rondneuzen zag mama een (tweedehands) fiets met een kaartje er aan: zo 45,-
Bente maakte een proefritje en keurde de fiets goed.
Pa en ma lieten er nog een nieuwe stander aan maken en de lampen werden vervangen. Voor nop!
Inmiddels heeft Bente al de nodige ritjes gemaakt op haar nieuwe karretje. En ging ze graag voor jullie even met haar fiets op de foto.
Paulien zag er vanochtend wat bleekjes en moe uit. Ze snottert en blaft als een zeehond. Maar echt ziek zijn, daar heeft ze helemaal geen tijd voor!
Vandaag staat er namelijk een logeerpartij op het programma hier in huis.
Vanavond komt haar vriendinnetje uit Helmond logeren.
Om de feestvreugde nog iets te verhogen mag er nog een vriendinnetje, van beide meiden, blijven slapen.
En mams mag een enorme pot pasta bereiden want ze blijven allemaal eten, inclusief de moeder en zus van het vriendinnetje uit Helmond.
Vandaag was het een heerlijke dag om de bloemetjes buiten te zetten.
Dat heb ik dan ook gedaan. In letterlijke zin.
En ik had een lief tuinvrouwtje in de buurt om mij mee te helpen.
Gisteravond zat ik alleen met de meiden aan tafel. Maarten was rond half vijf naar Zweden vertrokken i.v.m. een zakenreis.
Bente vond het wel een beetje zielig voor mij.
"Ik vind het wel zielig. Nu lig jij helemaal alleen in bed mama".
Het mocht dan zielig zijn, het alleen slapen biedt ook zo zijn voordelen was haar conclusie.
"Maar nu wordt je niet wakker van papa's gesnurk".
Er waren vogels in de bieb deze ochtend. Roofvogels om precies te zijn.
Dit alles naar aanleiding van de Boekenweek die in het kader van beesten staat.
Paulien nam een Afrikaanse vlekken Oehoe op haar hand.
Machtig mooi vond Paulien het, maar best zwaar zo'n vogel die een tijdje op je arm zit.
Verder was er nog een kerkuil, een buizerd, een slechtvalk en een torenvalk. Die laatste is vrij klein maar had praatjes voor 2.
Bente vond het daarom geen goed idee het beestje op de hand te houden. Verder vond ze de beesten wel mooi om te zien.
Paulien mocht later ook nog de slechtvalk op de arm.
Bente vertelde dat er een nieuw jongetje bij haar in de klas zit.
Bram.
Daarna rijmde ze er op los: dam, ham, stam, bam.
"Zwam", zei ik om haar rijmelarij aan te vullen.
"Wat is een zwam eigenlijk?" wilde Bente weten.
"Dat is een soort paddestoel", antwoorde ik.
Vervolgens ging het denkwerk van Bente razendsnel te werk om twee tellen later de volgende vraag te stellen: "Oh, zijn er dan paddestoelen in de ruimte?"
De laatste dagen als de meiden uit school thuiskomen gaat het er ongeveer zo toe.
We hebben amper de jas of Paulien vraagt: "Mam, mogen we de vogeltjes kijken?".
"Jaaaaa", roept Bente, "ik wil de uilen zien".
Ondertussen weten ze dat ze voor de steenuilen 's avonds achter mijn PC moeten gaan zitten. Die verschijnen namelijk pas als het donker begint te worden.
Maar de ooievaar. torenvalk en slechtvalk hebben zich al vaak laten zien.
Je kunt namelijk ondanks het rotweer van de afgelopen dagen de lente beleven van achter je computer.
Op de site:
beleef de lente punt en el kun je meegluren in de nestkasten/nesten van diverse vogels. De camera's blijven tot de jongen zijn uitgevlogen.
Ook staan er diverse filmpjes op van bijzondere of leuke dingen die er ondertussen gebeurd zijn.
Een aanrader, en hier in huis een groot succes.
Hoera! De tandenfee kan langskomen vannacht.
De lamp op Bente's kamer was al uit maar ze moest nog even op de overloop naar haar tand kijken.
"Kijk", zei ze, terwijl ze de tand flink naar achteren duwde met haar vingertje.
"Dat duurt nog wel even voor die er uit is", dacht ik.
Vijf minuten later kwam Bente naar beneden. "Mama, mijn tand is er uit"
Ze had net zo lang gewiebeld tot hij er uit was.
Een paar weken geleden had Bente's vriendinnetje een wiebeltand. Zoiets is natuurlijk machtig interessant dus niet zoveel later vertelde Bente dat haar tand ook los zat.
Ik deed mijn best om de wiebeltand te ontdekken maar zo op het eerste gezicht zaten alle tanden nog muurvast.
Zaterdagmiddag kwam ze weer met de mededeling dat haar tand los zat. En ja hoor, de wiebeltand was dit keer duidelijk zichtbaar.
Bente verheugt zich nu enorm op de tandenfee die in ruil voor haar tand centjes komt brengen.
"Dan moet mijn tand onder mijn kussen", vertelde ze mij.
"Je kan hem ook op een schoteltje in de keuken leggen", zei ik , "anders raakt hij misschien wel zoek. Of je word wakker als ze onder je kussen zit".
Dat laatste leverde echter geen enkel probleem op in de ogen van Bente. "Oh, dat is niet erg. Ik wil haar juist graag eens zien".
Gistermiddag kwam ik met Bente het Kruidvat binnen. Aan het eind van het gangpad stond een jongetje van Bente's leeftijd.
Donker haar en bruine ogen. Hij kwam mij niet bekend voor.
Op het moment dat hij Bente zag begonnen zijn ogen te stralen en kwam er een grote lach op zijn gezicht.
Bente liep zonder iets te zeggen aan hem voorbij richting snoepbakken.
Het jongetje kwam ons achterna en zei zeer vriendelijk "hoi" tegen mij. Ik moest er om glimlachen en groette ik hem ook.
Vervolgens liep Bente richting speelgoed en vroeg ik haar of ze het jongetje kende. Het antwoord kende ik eingeljk al: "Nee".
De signalen dat het kleine mannetje haar bijzonder leuk vond waren haar dan ook totaal ontgaan.
Over een aantal jaren zal het wel anders gaan denk ik
Iedere avond wordt er hier naar Klokhuis en het Jeugdjournaal gekeken.
Vandaag bracht het Jeugdjournaal nieuws waar de dames hier in huis hard om moesten lachen.
Het ging over een
frisdrankje uit koeienurine. Frispis werd het genoemd door de presentatrice. Lachen natuurlijk.
Daarvoor was het onderwerp een scheit. Ook humor in de ogen van de dames.
Ergens op een erfje bij een basisschool was er een kruising tussen een
geit en schaap geboren. Een scheit dus. Dat leverde vanzelfsprekend natuurlijk ook weer de nodige opmerkingen op maar die zal ik u besparen
Vandaag zijn wij 9 jaar getrouwd.
Bente heeft gisteravond (op haar kamer) nog twee mooie tekeningen voor ons gemaakt.
Op de bovenste tekening heeft ze ballonnen getekend. Op de lijntjes had ze poppetjes willen tekenen, maar dat ging niet meer want ze had teveel ballonnen getekend zo vertelde ze mij vanochtend.
Op de onderste tekening staan papa en mama. Ik ben het popppetje aan de linkerkant. Boven het poppetje dat Maarten moet voorstellen heeft Bente geschreven: "Maar ik kon geen arm meer tekenen". Niet dat u denkt dat Maarten maar een arm heeft
Ik vind de tekeningen een prachtig cadeau.
Vandaag was het de laatste dag van de vakantie van de meiden.
Aangezien het droog was besloten we een wandeling te gaan maken. Maar waar?
Dat werd dus Koekendaal, een bos bij Doetinchem met een soort kinderboerderij en speeltuinen.
We maakte eerst een wandeling en daarna mochten de meiden zich uitleven in de speeltuinen.
