Wat een shitzooi.
Vandaag moest mijn schoonpa naar het ziekenhuis waar hij uitslag kreeg van een onderzoek dat hij onlangs onderging.
Zijn vermoedens werden bevestigd. Hij heeft prostaatkanker.
Een keiharde klap. Destemeer omdat hij genezen is verklaard van darmkanker.
Het enige wat we mogen hopen is dat ze er op tijd bij zijn geweest en het niet uitgezaaid is in de botten.
De botscan moet nog plaatsvinden. Morgen wordt de afspraak gemaakt.
Shitziekte 
Bente kan volgens de juf op de peuterspeelzaal hele verhalen vertellen. "Joh, wat ze mij allemaal vertelt".
"Ja, en wat daar dan van waar is", schamperde ik.
Sprookjes vertellen kan Bente namlijk ook heel goed.
"Hoe komt het dat Stumpy geen staartje heeft?", vroeg vriendje Rick toen we buiten zaten, en onze kat daar rond scharrelde.
Bente gaf als antwoord: "Nou die hebben wij er heel hard afgetrokken".
Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik dubbel lag van het lachen.
Natuurlijk heb ik Rick gerust gesteld dat Stumpy al geen staart had toen we hem kregen.
Een kloddertje roze hier....
Een kloddertje roze daar
"Mam mag ik schminken?", vroeg Bente vanmiddag.
Nu ben ik normaal niet zo van dat geklieder maar gelukkig kon ze dankzij het mooie weer buiten smeren/kliederen/klaaien.
Binnen een mum van tijd had ze haar gezicht heeeeel erg mooi gemaakt, Tante Til was er niets bij.
De laatste weken vindt Paulien met grote regelmaat van de klok "centjes". Het geld ligt op straat zeg maar.
Vanavond had ik op de valreep besloten om krieltje en sla te gaan eten. Dat moest nog even gehaald worden bij de C1000.
Terwijl Paulien het hangslot om haar fiets knoopte stond Bente al bij de kauwgom/surprise-automaat. Dat ding heeft een enorme aantrekkingskracht.
Toen ik de boodschappen in een tas gooide kwam Paulien heel olijk bij me. "Gevonden". In haar hand blonk een muntje van 50 eurocent.
Ze had het gevonden op de kauwgomballenautomaat. Wat een mazzel.
We liepen naar buiten en Paulien vond dat ze een enorme bofkont was. Eerst al 10 eurocent in het gras en nu weer in de winkel.
Twee tellen later bleek hoe zo'n bofkont ze werkelijk was.
"Waar is mijn sleutel?", vroeg ze en ze keek mij vertwijfeld aan. "Die had je toch in je broekzak gestopt?", zei ik. Maar daar zat hij niet in.
Ze keek naar haar fiets en riep:"Oh, wat een geluk. Hij is er nog, hij zit in nog in mijn slot!"
Sinds kort is deze witte Bordeaux te koop a 2.99 bij de Aldi.
De omschrijving die er bij staat is ook zeer fraai (zie onderstaande tekst). Ik zou een ieder die deze wijn gaat kopen aanraden om wat water bij de wijn te doen
• ‘Franse nieuwe wereldwijn'
gemaakt van de
Sauvignon Blancdruif
• een stuivend fruitige,
witte wijn met een aroma
van kruisbessen,
perzik en mango
• ideaal te combineren met
kip- of visgerechten, salades,
pasta's, pizza's
of zomaar,
0.75 l
Alsof de weergoden het er om doen. Dagenlang mooi weer en de kinders zijn vrij en het weer wordt minder.
De barbecue hebben we dus niet uit de schuur gehaald. Komt een andere keer wel weer.
Als het morgen nu maar droog blijft. De dames hebben wel zin aan een ritje op een paard en dat soort dingen.
Morgen is het weer "De dag van het Park" en dat is vorig jaar goed bevallen.
Hopen dat de weergoden meewerken zodat het morgen droog is.
Update 27 mei:
Gelukkig werd het uiteindelijk wel mooi weer vandaag, zodat we toch nog naar "De dag van het Park" zijn geweest.

Nee, geen foto van Paulien te paard want die had daar merkwaardig genoeg geen zin aan. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Om half 5 hadden wij een afspraak bij onze makelaar i.v.m het tekenen van de verkooppapieren van ons huis.
Aangezien er in de NVM-er staat dat het 2 juni "open huis" is bij ons, besloot de makelaar vandaag nog een ander bord in de tuin te plaatsen.
Prima makelaar trouwens. Dus mocht je nog op zoek zijn naar een huis/je huis willen verkopen in Zwolle e.o. ga dan naar de Graaf van Vilsteren. Even vragen naar Henk. (Tot zover dit reclameblok)
Na het tekenen gingen wij uit eten bij de Griek op verzoek van Paulien. Ze hebben daar namelijk een heel leuk huisje waar je kunt kleuren, tekenen en video kijken. En rustig dat ze waren.

Na afloop kregen de damens nog een ijsje. Hun avond kon niet meer stuk.
Toen we thuis kwamen werd door hen meteen gechecked of er een ander bord stond. Die stond er dus kunnen ze rustig (?) gaan slapen.

Ik moest vanavond op ziekenbezoek en Maarten zou later thuis zijn. Daarom liet ik de meiden na het eten alvast hun pyama aan doen.
Paulien had het eten amper achter de kiezen of ze stond al in haar pyama buiten. Bente riep naar beneden dat ze boven was. Enige tijd later kwam ze weer beneden.
Toen ik haar zag moest ik vreselijk lachen. Ma Flodder in het klein
Uiteindelijk was Maarten toch nog redelijk op tijd thuis en fietste ik als een speer naar het ziekenhuis. Mijn oom Jans ligt daar aangezien hij vorige week onwel was geworden. Afgelopen maandag is hij geopereerd en heeft 5 omleidingen gehad.
Maar het ging (naar omstandigheden) goed met hem, en hij was vrolijk en vol praatjes. Morgen mag hij weer naar het ziekenhuis in Emmen toe dus dat is goed nieuws. (Veel handiger voor de familie ook).
Hij liep zelfs nog even mee naar de lift zodat ik hem, mijn tante, neef en nicht nog even kon laten zien waar in Zwolle ik ongeveer woon 
Daarna fietste ik vrolijk naar huis want dat het zo goed gaat is een behoorlijke opluchting.