Vanochtend werd ik ernorm verwend en in de bloemetjes gezet.
Van Paulien kreeg ik een gefröbeld broodmandje van Kids4Animals, een gedicht (dat ook voorgedragen werd), kleurplaat en zelfgemaakte bloemetjes in een leuk bakje.
Bente's cadeau zat in een mooie rode verpakking, zelf geverfd en de bloemen in gekleurd. Ze zei een gedichtje op en ik kreeg mijn cadeau. Een gouden steen met mooie "franjes" er aan en een foto van Bente.
En van Maarten een mooi plantenbakje.
Rond half één gingen we met z'n allen naar Rees om daar te picknicken. We hadden koffie, sap, broodjes met kruidenkaas en kruidenboter plus nog een restje pastasalade.
Na het picknicken brachten we de spullen naar de auto en wandelden nog over de boulevard. Na afloop nog een ijsje en toen naar huis.
Er moesten immers ook nog traktaties gemaakt worden.
Joepie we hebben feest.
Hoera, er is er één jarig
Vandaag is Paulien jarig. Negen wordt onze dame al.
Dus als jullie ons missen...we zijn aan het feesten.
Kampenaren worden Kamper Uien genoemd vanwege een aantal verhalen waaruit moet blijken hoe dom ze zijn.
Zo is er het verhaal van de enorme steur die gevangen was voor de bisschop die Kampen zou bezoeken. Toen die verhindert bleek te zijn wegens ziekte bonden de Kampenaren de vis een bel om.
Op die manier zouden ze het beest immers snel kunnen traceren en vangen als de bisschop Kampen zou bezoeken.
Vanavond hebben wij een Kamperuitje. Oftwel een uitje in Kampen. We gaan met (schoon)broerke en (schoon)zus(sen) naar het theater.
Lohues met zijn show Allennig III.
Van het theater in Kampen kregen we twee setjes met identieke kaarten opgestuurd. Ik neem ze allebei mee. Eens zien of we voor wat chaos kunnen zorgen
Wat een lief plaatje he? 
Zaterdag is Paulien jarig. Volgende week woensdag gaat ze haar verjaardag vieren met haar vriendinnen en vrienden.
Dus moesten er uitnodigingen geschreven worden zodat ze die morgen op school kan uitdelen. Bij de "kant en klare" kaarten zat niets leuk.
Dan zelf maar iets bedenken.
Een ballon met een uitnodiging erop.
Paulien maakte gisteravond zelf de kaartjes. Ik nam vanmiddag de ballonnen voor mijn rekening.
Klein beetje jammer dat ik er toen pas achterkwam dat de uitnodiging ook te lezen is zonder dat de ballon opgeblazen wordt.
Voor de rest mag het de pret niet drukken ondertussen heeft Paulien mij namelijk, toch zeker 4 keer, vertelt hoe geweldig leuk ze deze uitnodiging vindt.
Mijn bos tulpen is bijna uitgebloeid.
Bijna uitgebloeide tulpen vind ik nog steeds mooi. Ze lenen zich dan ook prima er foto's van te maken en wat met de macro te stoeien.
Bovenste foto is eigenlijk te donker. Toch vind ik hem op een of andere manier wel mooi. Alsof hij geschilderd is.
Een tijdje geleden was mijn thermoskan gevallen. De schenktuit was afgebroken. Van binnen leek hij nog heel maar toch vertrouwde ik het niet.
Met een verjaardag in het zicht werd er daarom een nieuwe aangeschaft.
Bij de kan zat opmerkelijke gebruiksaanwijzing. Natuurlijk staan er taalfouten in zoals: Neetmt U de issoleerkan nooit uit elkaar....
Het opmerkelijke zit hem ook in de manier van schrijven zoals:
En dan nog een verzoek. Of:
Behandelt U deze bij het schoonmaken behoedzaam, bijv. als een duur geslepen wijnglas. Alsof iedereen zulke wijnglazen in de kast heeft staan
Maar het meest opmerkelijke vind ik de manier waarop je kan moet houden. Ik vrees dat de kan compleet onbruikbaar is. In de gebruiksaanwijzing staat namelijk dit: U dient de kan
loodrecht te houden-waar en hoe dan ook.
Ik had er gisteren al over willen loggen.Koninginnedag.
Het begon zo mooi.
We gingen eerst samen met mijn moeder en de meiden koffiedrinken bij mijn opa en oma.
Die wonen in Emmen centrum dus vanaf daar stonden we, een half uur later, meteen op de vrijmarkt.
Daar slenterden we wat rond. De vrijmarkt was groot en verschrikkelijk druk. Rond een uur of twee hielden we het dan ook voor gezien.
Op de radio in de auto hoorden we dat het feest in Apeldoorn voorbij was. Het hoe en waarom zagen we later bij mijn moeder op de tv.
Verschrikkelijk. Ook vandaag bleef dit gebeuren het gesprek van de dag want de meiden kwamen regelmatig met vragen en informatie die ze van anderen hadden gehoord.
De cartoon die gisteren bij ons op de kalender stond was kenmerkend hoe het gisteren eindigde. Een kleurloze/zwarte dag.
